Rechten op Compensatie en Wettelijke Rente bij Arbeidsongeschiktheid

Wanneer een werknemer langdurig arbeidsongeschikt is geweest en er sprake is van een onjuiste berekening van het dagloon, kan er behoefte ontstaan aan compensatie voor zowel financiële schade als immateriële schade, zoals geleden leed. Als arbeidsmedisch expert is het belangrijk om de rechten van werknemers in deze context te onderzoeken, rekening houdend met protocollen, vakliteratuur en relevante jurisprudentie, bijvoorbeeld van de Centrale Raad van Beroep (CRvB).

Correctie van het Dagloon

Allereerst is het essentieel om te begrijpen dat een correctie van het dagloon noodzakelijk is als er een fout is opgetreden bij de initiële berekening. Het dagloon vormt de basis voor de berekening van de uitkering, zoals de Ziektewetuitkering of de WIA-uitkering. Een onjuiste berekening kan leiden tot onderbetaling, en correctie hiervan is noodzakelijk om recht te doen aan de werknemer.

Compensatie voor Leed

Naast financiële compensatie kan de vraag rijzen of een werknemer recht heeft op een vergoeding voor immateriële schade, zoals “leed”. In Nederland is de toekenning van immateriële schadevergoedingen voor leed in het kader van arbeidsongeschiktheid minder gebruikelijk, tenzij er sprake is van specifieke omstandigheden, zoals nalatigheid of onrechtmatig handelen door de werkgever of een andere partij.

De jurisprudentie van de CRvB geeft enig inzicht in situaties waarin immateriële schadevergoedingen worden toegekend. Een relevante uitspraak kan worden gevonden in CRvB 24-11-2010, ECLI:NL:CRVB:2010:BO4917, waarin de Raad oordeelde dat er geen recht is op immateriële schadevergoeding louter vanwege een onjuiste uitkering, tenzij er bijkomende omstandigheden zijn die een dergelijke vergoeding rechtvaardigen.

In de meeste gevallen zou een werknemer moeten aantonen dat er sprake is van ernstige nalatigheid of opzettelijk misbruik door de uitkeringsverstrekker of de werkgever, waardoor het leed significant is toegenomen. Zonder dergelijke omstandigheden is de kans op een immateriële schadevergoeding relatief klein.

Wettelijke Rente

Als er sprake is van een te lage uitkering door een onjuist dagloon, kan de werknemer recht hebben op de wettelijke rente over de nabetaling. Dit is een vorm van financiële compensatie voor het feit dat de werknemer gedurende een bepaalde periode niet volledig over de verschuldigde uitkering heeft kunnen beschikken.

Wettelijke rente wordt doorgaans toegekend vanaf het moment dat de uitkering had moeten worden betaald tot het moment van daadwerkelijke betaling. Dit is in lijn met de algemene regels voor wettelijke rente, zoals vastgelegd in artikel 6:119 van het Burgerlijk Wetboek. In de jurisprudentie is dit bevestigd, bijvoorbeeld in CRvB 15-04-2009, ECLI:NL:CRVB:2009:BI1713, waarin de Raad oordeelde dat een werknemer recht heeft op wettelijke rente bij te late betaling van uitkeringen.

Conclusie

Samenvattend heeft een werknemer die een correctie van het dagloon ontvangt, mogelijk recht op wettelijke rente over het bedrag dat te weinig is uitbetaald. Dit is ter compensatie voor de vertraging in betaling. De toekenning van een immateriële schadevergoeding voor leed is echter complexer en vereist doorgaans bewijs van nalatigheid of onrechtmatig handelen dat het leed significant heeft vergroot. Zonder dergelijke omstandigheden is een immateriële schadevergoeding minder waarschijnlijk.

Werknemers die zich in deze situatie bevinden, doen er goed aan om juridisch advies in te winnen om te bepalen of hun specifieke omstandigheden recht geven op aanvullende vergoedingen. De jurisprudentie van de CRvB en andere relevante bronnen kunnen hierbij als leidraad dienen, maar elke zaak moet op zijn eigen merites worden beoordeeld.