Second Opinion bij Meerdere Verzekeringsartsen: Mogelijkheden en Beperkingen

In de context van arbeidsongeschiktheidsprocedures rijst vaak de vraag of een werknemer het recht heeft om een second opinion aan te vragen bij meerdere verzekeringsartsen. Als arbeidsmedisch expert is het essentieel om de wettelijke kaders, protocollen, vakliteratuur en jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) te kennen die van toepassing zijn op dergelijke situaties. Dit artikel zal deze aspecten in detail bespreken om een helder beeld te schetsen van de mogelijkheden en beperkingen.

Wettelijk Kader en Protocollen

Het recht op een second opinion is in Nederland geregeld in de Wet verbetering poortwachter en de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA). Hoewel deze wetten niet expliciet een recht op meerdere second opinions verlenen, bieden ze wel kaders voor een second opinion bij een andere verzekeringsarts dan de eigen bedrijfsarts.

Volgens de richtlijnen van de Nederlandse Vereniging voor Arbeids- en Bedrijfsgeneeskunde (NVAB) kan een werknemer een second opinion aanvragen indien er onenigheid bestaat over de medische beoordeling van arbeidsongeschiktheid. De second opinion kan worden uitgevoerd door een onafhankelijke verzekeringsarts die niet betrokken is bij de oorspronkelijke beoordeling. Echter, er is geen expliciet protocol dat het aanvragen van meerdere second opinions bij verschillende verzekeringsartsen ondersteunt.

Vakliteratuur en Beperkingen

Vakliteratuur op het gebied van arbeidsgeneeskunde benadrukt dat een second opinion bedoeld is om een objectieve beoordeling te verkrijgen in geval van twijfel of onenigheid over de diagnose of prognose. Het doel is om de werknemer en de werkgever te voorzien van een betrouwbaar en onafhankelijk medisch oordeel.

Het aanvragen van meerdere second opinions kan echter leiden tot conflicterende beoordelingen en juridische complicaties. In de praktijk zijn er zelden protocollen die het aanvragen van meer dan één second opinion ondersteunen. Dit komt omdat het proces kan leiden tot een eindeloze cyclus van beoordelingen zonder duidelijke uitkomst, wat zowel de werknemer als de werkgever kan benadelen.

Jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep

De jurisprudentie van de CRvB biedt belangrijke inzichten in hoe de wet wordt toegepast in specifieke gevallen van arbeidsongeschiktheid en second opinions. De CRvB heeft in verschillende uitspraken benadrukt dat een second opinion moet bijdragen aan de duidelijkheid en objectiviteit van de medische beoordeling.

Een relevante uitspraak is te vinden in CRvB 15-05-2013, ECLI:NL:CRVB:2013:BZ9443, waarin de Raad oordeelde dat een werknemer recht heeft op een second opinion indien er gegronde redenen zijn om de initiële medische beoordeling in twijfel te trekken. De uitspraak benadrukt echter ook dat het aanvragen van meerdere second opinions alleen gerechtvaardigd is als er nieuwe medische informatie of een significante verandering in de gezondheidstoestand van de werknemer is.

Conclusie en Aanbevelingen

Hoewel het aanvragen van een second opinion bij een andere verzekeringsarts een belangrijk recht is van de werknemer, is het recht op meerdere second opinions aanzienlijk beperkter. De wetgeving en protocollen richten zich hoofdzakelijk op één onafhankelijke beoordeling om de objectiviteit en betrouwbaarheid te waarborgen zonder het proces onnodig te compliceren.

• Werknemers moeten zich bewust zijn van de rechten en beperkingen met betrekking tot second opinions zoals vastgelegd in de Wet verbetering poortwachter en de WIA.
• Een second opinion dient door een onafhankelijke verzekeringsarts te worden uitgevoerd en moet gebaseerd zijn op gegronde twijfels over de initiële beoordeling.
• Het aanvragen van meerdere second opinions is alleen aan te raden als er nieuwe informatie beschikbaar is die een andere beoordeling rechtvaardigt.
• In geval van onzekerheid is het raadzaam juridisch advies in te winnen om de mogelijkheden en risico’s te begrijpen.

In de praktijk is het van cruciaal belang dat zowel de werknemer als de werkgever open en constructief communiceren over de voortgang van de medische beoordeling en gezamenlijk streven naar een oplossing die recht doet aan de gezondheid en het welzijn van de werknemer.