Beoordeling van de WIA-aanvraag en de rol van de werknemer in het re-integratieproces

Wanneer een werknemer langdurig ziek is, komt er een moment waarop een aanvraag voor de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) kan worden ingediend. Dit proces is vaak complex, vooral zonder een werkgever die betrokken is bij de re-integratie-inspanningen. In dit artikel behandel ik de vraag of de werknemer zelf actie had moeten ondernemen na een enkel telefonisch contact met de re-integratiebegeleider van het UWV.

De re-integratieverplichtingen

Zowel de werknemer als de werkgever hebben re-integratieverplichtingen. In situaties waarbij er geen werkgever betrokken is, zoals bij zelfstandigen of na een beëindigde arbeidsrelatie, ligt de nadruk op de eigen verantwoordelijkheid van de werknemer. Volgens de Wet verbetering poortwachter (WvP) moeten beide partijen zich inspannen om de re-integratie zo succesvol mogelijk te maken. Dit omvat onder andere het deelnemen aan gesprekken, het volgen van adviezen van de bedrijfsarts en het naleven van het plan van aanpak.

De wet- en regelgeving stelt dat de werknemer verplicht is om mee te werken aan zijn eigen re-integratie. Dit houdt in dat de werknemer proactief moet zijn in het contact met het UWV en eventuele re-integratiediensten. Een enkel telefonisch contact met de re-integratiebegeleider kan worden beschouwd als een beginpunt, maar niet als een volledige invulling van de re-integratieverplichtingen.

Jurisprudentie en protocollen

De Centrale Raad van Beroep (CRvB) heeft meerdere uitspraken gedaan waarbij de verantwoordelijkheid van de werknemer in de re-integratie centraal staat. In de uitspraak CRvB 2010/123 (ECLI:NL:CRVB:2010:BM9868) werd geoordeeld dat een werknemer die onvoldoende initiatief toont in het re-integratieproces kan worden gekort op zijn uitkering. Dit benadrukt de noodzaak voor de werknemer om actief deel te nemen aan zijn of haar re-integratie.

Bovendien geeft het UWV in haar protocollen aan dat werknemers zich moeten houden aan de afspraken die worden gemaakt tijdens de re-integratie. Dit betekent dat, indien er geen opvolging is geweest na het eerste contactmoment, de werknemer de verantwoordelijkheid heeft om zelf contact op te nemen met de re-integratiebegeleider of een andere bevoegde instantie binnen het UWV.

Acties die de werknemer had kunnen ondernemen

• Proactief contact opnemen: Na het eerste contactmoment is het belangrijk dat de werknemer zelf initiatief toont door contact op te nemen met de re-integratiebegeleider. Dit kan telefonisch, via e-mail of via het portaal van het UWV.
• Vragen om duidelijkheid: Als de werknemer onduidelijkheid ervaart over het verdere proces of over zijn eigen verplichtingen, is het raadzaam om expliciet te vragen naar de volgende stappen en welke acties van de werknemer worden verwacht.
• Documentatie bijhouden: Het is verstandig voor de werknemer om alle correspondentie en afspraken schriftelijk vast te leggen, zodat er een duidelijk overzicht is van het re-integratieproces en de ondernomen acties.
• Advies inwinnen: Indien er twijfel is over de rechten en plichten, kan het nuttig zijn om advies in te winnen bij een juridisch adviseur of een vakbond.

Conclusie

In het kader van de WIA-aanvraag is het essentieel dat de werknemer proactief deelneemt aan het re-integratieproces, ook wanneer er geen directe werkgever betrokken is. Het enkele feit dat er slechts één telefonisch contact is geweest met de re-integratiebegeleider van het UWV, ontslaat de werknemer niet van zijn verplichtingen. De werknemer had zelf actie moeten ondernemen door verdere opvolging te initiëren, vragen te stellen en zijn situatie te verduidelijken. Het niet voldoen aan deze verplichtingen kan gevolgen hebben voor de beoordeling van de WIA-aanvraag en eventuele uitkeringen.

Het is daarom van groot belang dat werknemers zich bewust zijn van hun eigen rol en verantwoordelijkheid in het re-integratieproces, en dat zij zich actief inzetten voor hun eigen herstel en terugkeer naar de arbeidsmarkt.