Het Gebruik van Diagnosecodes in de Functionele Mogelijkheden Lijst (FML) door het UWV

In de context van arbeidsongeschiktheidsbeoordelingen is de Functionele Mogelijkheden Lijst (FML) een cruciaal instrument dat door het UWV (Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen) wordt gebruikt om de resterende functionele mogelijkheden van een verzekerde vast te stellen. Een veelgestelde vraag is of het UWV diagnosecodes invoert op de FML. Om deze vraag te beantwoorden, moeten we kijken naar de protocollen die het UWV volgt, relevante vakliteratuur, en jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB).

Protocollen en Richtlijnen van het UWV

Het UWV heeft specifieke protocollen voor het vaststellen van arbeidsongeschiktheid. De FML is een essentieel onderdeel van deze protocollen. Het is een instrument waarmee de verzekeringsarts de beperkingen en mogelijkheden van een individu in kaart brengt. De FML omvat verschillende rubrieken die betrekking hebben op fysieke en mentale capaciteiten, zoals aanpassing aan fysieke omgevingseisen, dynamische handelingen en werktijden.

Het is belangrijk op te merken dat de FML zelf geen diagnosecodes bevat. De FML is bedoeld om de beperkingen en mogelijkheden van een individu in functionele termen te beschrijven, niet om een medische diagnose te stellen. Diagnosecodes worden doorgaans op andere plaatsen in de medische en administratieve documentatie van het UWV vastgelegd, maar niet op de FML zelf.

Vakliteratuur en Praktijk

In de vakliteratuur wordt de FML vaak besproken in de context van het beoordelen van arbeidsongeschiktheid. Volgens experts in arbeidsmedische wetenschappen is het gebruik van diagnosecodes niet relevant voor de functionele beoordeling van een individu. De focus ligt op de beperkingen en mogelijkheden die uit de medische situatie voortvloeien, ongeacht de specifieke diagnose. Dit sluit aan bij de uitgangspunten van het biomedisch model, waarin de nadruk ligt op het objectief vaststellen van beperkingen zonder directe koppeling aan diagnosen.

Het is de taak van de verzekeringsarts om de medische gegevens te interpreteren en te vertalen naar functionele beperkingen, die vervolgens in de FML worden vastgelegd. De diagnose zelf kan van belang zijn voor het begrijpen van de context, maar wordt niet expliciet genoteerd in de lijst van functionele mogelijkheden.

Jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep

De jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) biedt ook inzicht in de vraag of diagnosecodes op de FML worden ingevoerd. Een relevant arrest is bijvoorbeeld de uitspraak van de CRvB van 5 augustus 2015 (ECLI:NL:CRVB:2015:2521), waarin de Raad vaststelde dat de FML moet worden opgesteld op basis van objectieve medische gegevens, maar dat deze gegevens niet in de vorm van diagnosecodes in de FML worden opgenomen.

De CRvB benadrukt in haar uitspraken vaak dat de FML een instrument is dat gericht is op het vaststellen van de functionele mogelijkheden en beperkingen van een individu, en niet op het documenteren van medische diagnosen. De Raad heeft geoordeeld dat de FML gebaseerd moet zijn op de medische informatie zoals deze is verkregen uit medisch onderzoek en dat de beperkingen op een systematische en gestandaardiseerde manier moeten worden vastgelegd.

Conclusie

Samenvattend, het UWV voert geen diagnosecodes in op de Functionele Mogelijkheden Lijst (FML). De FML is een instrument dat specifiek is ontworpen om de functionele beperkingen en mogelijkheden van een verzekerde te beschrijven zonder directe verwijzing naar medische diagnoses. Dit wordt ondersteund door de protocollen en richtlijnen van het UWV, de vakliteratuur en de jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep. Het doel van de FML is om een objectieve en gestandaardiseerde beoordeling van arbeidsmogelijkheden te bieden, los van de medische diagnose.

• De FML richt zich op functionele beperkingen en mogelijkheden.
• Diagnosecodes worden elders in de administratieve en medische documentatie vastgelegd.
• De CRvB ondersteunt in haar jurisprudentie het niet opnemen van diagnosecodes in de FML.

Het is essentieel dat professionals die betrokken zijn bij het opstellen en gebruiken van de FML zich bewust zijn van deze benadering om een correcte en eerlijke beoordeling van arbeidsongeschiktheid te waarborgen.