Begeleiding en Re-integratie tijdens Ziekteverzuim: Rol van de Werknemer en het UWV
Wanneer een werknemer ziek wordt, zijn er verschillende verplichtingen en protocollen waaraan zowel de werknemer als de werkgever zich moeten houden, met als doel een succesvolle re-integratie in het arbeidsproces. In deze context speelt het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) ook een cruciale rol. De vraagsteller lijkt echter in verwarring te zijn over het moment en de aard van het contact met het UWV. In dit artikel zal ik als arbeidsmedisch expert dit onderwerp verkennen aan de hand van protocollen, vakliteratuur en jurisprudentie.
Verantwoordelijkheden van de Werknemer
Volgens de Wet verbetering poortwachter (Wvp) ligt er een duidelijke verantwoordelijkheid bij de werknemer om actief mee te werken aan zijn of haar re-integratie. Dit betekent dat een afwachtende houding, zoals de vraagsteller aangeeft te hebben aangenomen, niet in lijn is met deze wet. De werknemer dient zelf ook initiatief te tonen en in gesprek te blijven met de werkgever over de voortgang van het re-integratieproces.
De werknemer moet zich beschikbaar stellen voor gesprekken met de bedrijfsarts en de werkgever en moet zich houden aan het opgestelde plan van aanpak voor re-integratie. Het kan zijn dat het contact als mentaal belastend wordt ervaren, maar het is belangrijk om dit kenbaar te maken bij zowel de bedrijfsarts als de werkgever. Samen kan dan worden gekeken naar manieren om deze belasting te verminderen, bijvoorbeeld door de frequentie of aard van de gesprekken aan te passen.
Rol van de Werkgever en de Bedrijfsarts
De werkgever is verplicht om de werknemer te ondersteunen bij de re-integratie. Dit betekent dat er regelmatig contact moet zijn en dat de werkgever samen met de werknemer een re-integratieplan moet opstellen en uitvoeren. De bedrijfsarts speelt hierbij een adviserende rol en kan zowel de werkgever als de werknemer ondersteunen en begeleiden. Het is belangrijk dat alle partijen goed samenwerken en communiceren om het herstel en de terugkeer naar werk zo soepel mogelijk te laten verlopen.
Rol van het UWV
Het UWV komt doorgaans pas in beeld als er sprake is van langdurig verzuim, meestal na 91 weken. Tot die tijd ligt de primaire verantwoordelijkheid voor re-integratie bij de werkgever en de werknemer. Het UWV beoordeelt na deze periode of er voldoende inspanningen zijn geleverd door beide partijen. Indien er sprake is van onvoldoende re-integratie-inspanningen, kan het UWV besluiten tot een loonsanctie voor de werkgever.
In de vraag werd aangegeven dat er verwacht werd dat het UWV in september/oktober contact zou opnemen. Dit ligt echter niet in de lijn der verwachting, tenzij er specifieke omstandigheden zijn die dat rechtvaardigen, zoals een aanvraag voor een WIA-uitkering. Over het algemeen is het aan de werkgever om het re-integratietraject te begeleiden en pas later schakelt het UWV in.
Jurisprudentie en Relevante Uitspraken van de CRvB
De Centrale Raad van Beroep (CRvB) heeft in verschillende uitspraken nadruk gelegd op de gezamenlijke verantwoordelijkheid van zowel werkgever als werknemer voor een succesvolle re-integratie. Een relevante uitspraak is bijvoorbeeld te vinden in CRvB 15-01-2014, ECLI:NL:CRVB:2014:15, waar werd vastgesteld dat zowel werkgever als werknemer voldoende inspanning moeten tonen om het re-integratieproces te bevorderen.
In een andere uitspraak, CRvB 19-06-2013, ECLI:NL:CRVB:2013:CA3664, werd onderstreept dat het niet actief deelnemen aan het re-integratieproces door de werknemer tot gevolgen kan leiden voor eventuele uitkeringsrechten. Dit benadrukt het belang van een actieve houding van de werknemer gedurende het gehele ziekteverzuimproces.
Conclusie en Aanbevelingen
In het kader van een constructieve en succesvolle re-integratie is het essentieel dat zowel de werknemer als de werkgever hun verantwoordelijkheden serieus nemen. De werknemer dient niet te wachten op contact vanuit het UWV, maar actief deel te nemen aan het proces, zelfs als dit mentaal belastend is. Het is raadzaam om deze belasting bespreekbaar te maken en samen te zoeken naar oplossingen.
Het is ook nuttig om bekend te zijn met de wet- en regelgeving rondom re-integratie, evenals relevante jurisprudentie, om goed geïnformeerd te zijn over rechten en plichten. Een proactieve houding kan bijdragen aan een soepeler en effectiever re-integratieproces, wat uiteindelijk in het belang is van alle betrokken partijen.
