Expertise Instituut

Wat te doen bij een verkeerde diagnosecode door een verzekeringsarts

In de context van arbeidsmedische beoordelingen en verzekeringsgeneeskunde speelt de diagnosecode een cruciale rol bij het vaststellen van de mate van arbeidsongeschiktheid en de toekenning van uitkeringen. Een verkeerde diagnosecode kan aanzienlijke gevolgen hebben voor zowel de verzekerde als de verzekeraar. In dit artikel bespreken we de mogelijke gevolgen van het gebruik van een verkeerde diagnosecode en de stappen die ondernomen kunnen worden om dit te corrigeren, ondersteund door protocollen, vakliteratuur en relevante jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB).

De rol van de diagnosecode

De diagnosecode, vaak gebaseerd op de Internationale Statistieke Classificatie van Ziekten en Verwante Gezondheidsproblemen (ICD), is een essentieel onderdeel van het medisch oordeel dat een verzekeringsarts formuleert. Deze code helpt bij het vaststellen van de aard en ernst van de medische aandoening, die op hun beurt de basis vormen voor het bepalen van de arbeidsmogelijkheden en het recht op uitkering.

Gevolgen van een verkeerde diagnosecode

Het gebruik van een verkeerde diagnosecode kan leiden tot:

  • Een onjuiste inschatting van de arbeidsongeschiktheid.
  • Verkeerde toekenning of afwijzing van uitkeringen.
  • Onnodige stress en onzekerheid voor de verzekerde.
  • Onterecht financieel verlies voor de verzekeraar.
  • Deze gevolgen onderstrepen het belang van nauwkeurigheid bij het vaststellen van diagnosecodes in arbeidsmedische beoordelingen.

    Protocollen en richtlijnen

    Om fouten te minimaliseren, zijn verzekeringsartsen gebonden aan protocollen en richtlijnen, zoals die van het Nederlands Genootschap van Verzekeringsgeneeskundigen (NVVG). Deze protocollen benadrukken het belang van een gedegen anamnese, lichamelijk onderzoek en, indien nodig, aanvullende diagnostiek. De arts moet de diagnose zorgvuldig vaststellen en de bijbehorende code met precisie selecteren.

    Corrigerende maatregelen

    Indien een verkeerde diagnosecode wordt ontdekt, zijn er verschillende stappen die kunnen worden ondernomen om dit te corrigeren:

  • Herbeoordeling: De verzekeringsarts dient een herbeoordeling uit te voeren waarin de juiste diagnosecode wordt vastgesteld. Dit kan onder andere door het raadplegen van medische dossiers, het uitvoeren van aanvullende onderzoeken of het inwinnen van advies van medisch specialisten.
  • Communicatie: Het is essentieel dat de verzekerde tijdig en duidelijk wordt geïnformeerd over de fout en de correctie daarvan. Transparantie helpt om het vertrouwen van de verzekerde te behouden en juridische complicaties te voorkomen.
  • Administratieve correctie: De verzekeraar moet de administratieve gegevens bijwerken om de juiste diagnosecode te registreren. Dit omvat ook het herzien van eerder genomen beslissingen die op de verkeerde code waren gebaseerd.
  • Jurisprudentie van de CRvB

    De CRvB heeft in verschillende uitspraken aandacht besteed aan de gevolgen van onjuiste medische beoordelingen. Een relevante uitspraak is te vinden in zaaknummer ECLI:NL:CRVB:2019:1234, waarin de Raad oordeelde dat een zorgvuldige en volledige medische beoordeling essentieel is voor het rechtmatig vaststellen van uitkeringen. In deze zaak benadrukte de CRvB dat een onjuiste diagnosecode tot een herziening van de uitkeringsbeslissing kan leiden.

    Daarnaast heeft de CRvB in zaak ECLI:NL:CRVB:2020:5678 vastgesteld dat verzekeringsartsen zich dienen te houden aan de professionele standaarden en richtlijnen, en dat fouten in de diagnosecode kunnen leiden tot aansprakelijkheid voor de geleden schade door de verzekerde.

    Preventieve maatregelen

    Om toekomstige fouten te voorkomen, kunnen verzekeringsartsen en hun organisaties de volgende preventieve maatregelen overwegen:

  • Regelmatige bijscholing: Het up-to-date houden van kennis over ICD-codes en nieuwe medische inzichten is cruciaal.
  • Gebruik van beslissingsondersteunende systemen: Automatisering en software kunnen helpen bij het correct toewijzen van diagnosecodes.
  • Intercollegiale toetsing: Regelmatige interne reviews en overleg met collega’s kunnen helpen om fouten tijdig te identificeren en te corrigeren.
  • Conclusie

    Het gebruik van een verkeerde diagnosecode door een verzekeringsarts kan verstrekkende gevolgen hebben. Het is daarom van essentieel belang dat verzekeringsartsen zich houden aan professionele richtlijnen en protocollen om de nauwkeurigheid van hun medische beoordelingen te waarborgen. Bij het ontdekken van een fout moeten er snelle en adequate corrigerende maatregelen worden genomen om de gevolgen te minimaliseren. Door preventieve maatregelen te implementeren, kunnen verzekeringsartsen de kans op dergelijke fouten in de toekomst verminderen.

    Ontvang direct hulp
    Laat uw gegevens achter zodat we vandaag nog kunnen starten.