Inleiding

Bij de toekenning van een arbeidsongeschiktheidsuitkering op grond van de Wet op de arbeidsongeschiktheidsverzekering (WAO) na 52 weken ziekte, speelt het dagloon een cruciale rol. Het dagloon vormt de basis voor de berekening van de uitkering en bepaalt dus de hoogte van de financiële ondersteuning die een werknemer zal ontvangen. In dit artikel zal ik als arbeidsmedisch expert uitleggen welk dagloon wordt toegepast bij een toekenning van de WAO na 52 weken ziekte. Hierbij maak ik gebruik van protocollen, vakliteratuur en jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB).

Het Dagloon: Definitie en Berekening

Het dagloon is het loon dat een werknemer gemiddeld per dag verdiende in het jaar voorafgaand aan de arbeidsongeschiktheid. Dit bedrag is essentieel voor het bepalen van de hoogte van de uitkering. De berekening van het dagloon gebeurt op basis van het SV-loon (Sociale Verzekeringsloon), dat wil zeggen het loon waarover sociale premies zijn afgedragen.

Berekeningsmethodiek

Volgens de Regeling Dagloonregels werknemersverzekeringen 2013 wordt het dagloon berekend door het SV-loon dat een werknemer in de referteperiode heeft ontvangen, te delen door het aantal dagen waarover dat loon is verdiend. De referteperiode is doorgaans het jaar voorafgaand aan de eerste ziektedag. Het dagloon kan echter niet hoger zijn dan het maximumdagloon, dat jaarlijks wordt vastgesteld.

Toepassing bij Toekenning WAO

Bij de toekenning van een WAO-uitkering na 52 weken ziekte wordt het dagloon dat geldt op het moment van intreden van de arbeidsongeschiktheid toegepast. Dit betekent dat het dagloon dat geldt op de eerste dag van arbeidsongeschiktheid bepalend is voor de verdere berekening van de uitkering.

Jurisprudentie en Beleidsregels

De Centrale Raad van Beroep (CRvB) heeft in haar jurisprudentie diverse malen uitspraken gedaan die relevant zijn voor de toepassing van het dagloon bij de WAO. Een belangrijke uitspraak is te vinden in CRvB 23-02-2006, ECLI:NL:CRVB:2006:AV1703. In deze uitspraak werd bevestigd dat het dagloon op de eerste ziektedag bepalend is voor de WAO-uitkering.

Daarnaast zijn er beleidsregels van het UWV die de toepassing van het dagloon verder verduidelijken. Zo stelt het UWV dat indien er sprake is van een wijziging in het loon tijdens de ziekteperiode, deze wijziging in de meeste gevallen niet leidt tot een aanpassing van het dagloon voor de WAO. Dit is vooral van belang in situaties waarin een werknemer bijvoorbeeld promotie maakt of een salarisverhoging krijgt tijdens de ziekteperiode.

Protocollen en Vakliteratuur

In de vakliteratuur en protocollen omtrent arbeidsongeschiktheid en dagloonberekening worden verschillende aspecten belicht die van belang zijn bij de toekenning van een WAO-uitkering. Belangrijke bronnen zijn onder meer het Handboek werknemersverzekeringen en publicaties van het Kenniscentrum UWV.

• Handboek werknemersverzekeringen: Dit handboek biedt een uitgebreide uitleg over de regels en procedures met betrekking tot werknemersverzekeringen, waaronder de WAO. Het beschrijft ook hoe het dagloon moet worden berekend en toegepast.
• Kenniscentrum UWV: Dit kenniscentrum publiceert regelmatig artikelen en richtlijnen die betrekking hebben op de WAO en dagloonberekening. Zij bieden inzicht in de praktische toepassing van de regelgeving.

Conclusie

Bij de toekenning van een WAO-uitkering na 52 weken ziekte wordt het dagloon toegepast dat geldt op de eerste dag van arbeidsongeschiktheid. Dit dagloon wordt berekend op basis van het SV-loon dat een werknemer heeft verdiend in de referteperiode voorafgaand aan de eerste ziektedag. Jurisprudentie van de CRvB en beleidsregels van het UWV bevestigen deze benadering. Het is van groot belang dat werknemers en werkgevers zich goed laten informeren over deze regels, zodat zij niet voor verrassingen komen te staan bij de toekenning van een WAO-uitkering. Het raadplegen van vakliteratuur en protocollen kan hierbij helpen om een volledig en accuraat beeld te krijgen van de toepasselijke regels en procedures.