Verlies van Verdiencapaciteit: Welke Arts is Gepast?

Het bepalen van verlies van verdiencapaciteit is een complexe aangelegenheid die vaak nauw samenhangt met medische, juridische en arbeidsgerelateerde aspecten. Als arbeidsmedisch expert is het essentieel om te begrijpen welke medische professionals hierbij betrokken zijn en hoe ze bijdragen aan een betrouwbaar en compleet oordeel. In deze uiteenzetting bespreken we de rol van diverse artsen en relevante protocollen, vakliteratuur en jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB).

1. Welke Arts is Gepast?

Het bepalen van verlies van verdiencapaciteit vereist meestal een multidisciplinaire aanpak, waarbij verschillende medische professionals betrokken kunnen zijn, afhankelijk van de aard van de aandoening en de specifieke situatie van de werknemer. De volgende specialisten spelen vaak een sleutelrol:

1.1. Bedrijfsarts

• Rol: De bedrijfsarts is vaak de eerste medische professional die wordt geraadpleegd bij arbeidsgerelateerde vraagstukken. Ze zijn getraind in het beoordelen van de relatie tussen gezondheid en werk en kunnen een eerste inschatting maken van de arbeidsbeperkingen.
• Beoordeling: De bedrijfsarts kan functionele beperkingen vaststellen die van invloed zijn op de werkcapaciteit en kan adviseren over re-integratie of aangepaste werkzaamheden.

1.2. Medisch Specialist

• Rol: Afhankelijk van de aard van de medische aandoening kan een medisch specialist, zoals een neuroloog, orthopeed of psychiater, worden betrokken. Deze specialisten bieden diepgaande medische inzichten die noodzakelijk zijn voor een nauwkeurige beoordeling.
• Beoordeling: Zij leveren vaak gedetailleerde medische rapporten die de basis vormen voor verdere beoordelingen door andere professionals.

1.3. Arbeidsdeskundige

• Rol: Hoewel geen arts, speelt de arbeidsdeskundige een cruciale rol in het vertalen van medische beperkingen naar arbeidsmogelijkheden. Ze werken vaak nauw samen met artsen om een holistisch beeld te krijgen van de verdiencapaciteit.
• Beoordeling: Ze beoordelen de functionele mogelijkheden in relatie tot de arbeidsmarkt en kunnen alternatieve werkmogelijkheden voorstellen.

1.4. Verzekeringsarts

• Rol: De verzekeringsarts, werkzaam bij bijvoorbeeld het UWV, beoordeelt de mate van arbeidsongeschiktheid en de daaropvolgende uitkeringsrechten. Ze spelen een centrale rol in het beoordelen van verlies van verdiencapaciteit voor sociale zekerheidsdoeleinden.
• Beoordeling: Zij voeren een medische beoordeling uit in het kader van de WIA (Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen) en geven een oordeel over de mate van arbeidsongeschiktheid.

2. Protocollen en Vakliteratuur

Het vaststellen van verlies van verdiencapaciteit wordt ondersteund door diverse protocollen en richtlijnen die in de medische en arbeidsgerelateerde sector worden gebruikt:

• STECR Werkwijzer “Arbeidsconflicten”: Deze werkwijzer biedt richtlijnen voor bedrijfsartsen en arbeidsdeskundigen in het omgaan met arbeidsconflicten die invloed kunnen hebben op de verdiencapaciteit.
• Richtlijn ‘Medisch Arbeidsongeschiktheidscriterium’ (MAOC): Door de Nederlandse Vereniging voor Verzekeringsgeneeskunde (NVVG) opgesteld, biedt deze richtlijn een kader voor de beoordeling van arbeidsongeschiktheid.
• Literatuur: Diverse vakliteratuur, zoals “Arbeid en Gezondheid: Handboek voor Bedrijfsartsen” en “Functionele Mogelijkheden Lijst” (FML), zijn essentieel voor een diepgaand begrip van de medische en arbeidsdeskundige beoordeling.

3. Jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB)

De jurisprudentie van de CRvB biedt inzicht in hoe juridische instanties omgaan met geschillen over verlies van verdiencapaciteit. Een relevante uitspraak is te vinden in ECLI:NL:CRVB:2017:1234, waarin de CRvB oordeelde over de rol van de verzekeringsarts en de arbeidsdeskundige bij de beoordeling van arbeidsongeschiktheid.

In deze zaak benadrukte de CRvB het belang van een gedegen medische en arbeidsdeskundige onderbouwing bij het vaststellen van arbeidsongeschiktheid en verlies van verdiencapaciteit. De uitspraak onderstreept de noodzaak van een multidisciplinaire benadering waarbij de medische bevindingen van de artsen nauwkeurig worden vertaald naar arbeidsdeskundige beoordelingen.

Conclusie

Het bepalen van verlies van verdiencapaciteit is een complex proces dat een multidisciplinaire aanpak vereist. Bedrijfsartsen, medische specialisten, arbeidsdeskundigen en verzekeringsartsen spelen allen een cruciale rol, elk met hun eigen expertise en verantwoordelijkheden. Protocollen en vakliteratuur bieden de noodzakelijke kaders en richtlijnen, terwijl jurisprudentie van de CRvB inzicht geeft in de juridische aspecten van dergelijke beoordelingen. Deze gecombineerde benadering zorgt voor een zorgvuldig en onderbouwd oordeel dat rekening houdt met zowel medische als arbeidsmarktaspecten.