Kosten voor het Vaststellen van Verlies van Verdiencapaciteit: Wie Draagt de Last?

In de context van arbeidsongeschiktheid en re-integratie is het vaststellen van het verlies van verdiencapaciteit een cruciaal onderdeel. Dit proces is van belang voor zowel werknemers als werkgevers, aangezien het invloed heeft op zaken als uitkeringshoogte, re-integratie-inspanningen en mogelijk juridische procedures. De vraag wie verantwoordelijk is voor het betalen van de kosten die gepaard gaan met deze beoordeling, is echter complex en wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder wetgeving, protocollen, en jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB).

Wet- en Regelgeving

De kosten voor het vaststellen van het verlies van verdiencapaciteit komen primair voort uit de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) en de Ziektewet. Deze wetten leggen de basis voor het bepalen van de arbeidsongeschiktheidspercentages en de bijbehorende financiële gevolgen. Volgens de WIA is de werkgever verantwoordelijk voor het doorbetalen van het loon gedurende de eerste twee jaar van ziekte. In deze periode moet de werkgever ook de kosten dragen voor een eventuele arbeidsdeskundige beoordeling of medische expertise die nodig is om het verlies van verdiencapaciteit vast te stellen.

Protocollen en Richtlijnen

In Nederland zijn er verschillende protocollen en richtlijnen die richting geven aan de beoordeling van arbeidsongeschiktheid. Het “Protocol Verlies van Verdiencapaciteit” is een belangrijk document dat richtlijnen biedt voor het vaststellen van het verlies aan arbeidsvermogen. Volgens dit protocol is de werkgever in eerste instantie verantwoordelijk voor het initiëren en financieren van het onderzoek naar de verdiencapaciteit, vooral tijdens de loondoorbetalingsperiode.

Na de loondoorbetalingsperiode, wanneer een werknemer in de WIA terechtkomt, wordt de verantwoordelijkheid voor de beoordeling overgedragen aan het Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV). Het UWV voert dan de medische en arbeidsdeskundige onderzoeken uit die nodig zijn om het verlies van verdiencapaciteit vast te stellen. In deze fase worden de kosten gedragen door het UWV, gefinancierd vanuit de sociale zekerheidspremies.

Jurisprudentie van de CRvB

De jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) biedt verdere inzichten in de verantwoordelijkheden en verplichtingen met betrekking tot de kosten van het vaststellen van het verlies van verdiencapaciteit. Een belangrijk arrest van de CRvB is het arrest van 15 november 2006, ECLI:NL:CRVB:2006:AZ3251. In deze zaak werd geoordeeld dat de werkgever verplicht is om alle redelijke kosten te dragen die verband houden met de re-integratie en het vaststellen van de verdiencapaciteit gedurende de eerste twee jaar van ziekte.

Verder heeft de CRvB in meerdere uitspraken benadrukt dat het UWV de verantwoordelijkheid draagt voor de kosten van medische en arbeidsdeskundige beoordelingen na de loondoorbetalingsperiode. Deze uitspraken bevestigen dat de kosten die gemaakt worden voor het vaststellen van het verlies van verdiencapaciteit na de eerste twee jaar niet ten laste van de werkgever komen.

Praktische Overwegingen

• Werkgevers: Werkgevers moeten zich bewust zijn van hun verplichtingen gedurende de loondoorbetalingsperiode en proactief handelen door tijdig assessments te initiëren en te financieren. Dit is niet alleen een wettelijke verplichting, maar kan ook bijdragen aan een effectievere re-integratie van de werknemer.
• Werknemers: Werknemers moeten weten dat zij geen directe financiële verantwoordelijkheid dragen voor de kosten van deze beoordelingen, maar het is in hun belang om samen te werken met zowel de werkgever als het UWV voor een nauwkeurige vaststelling van hun verdiencapaciteit.
• UWV: Na de loondoorbetalingsperiode neemt het UWV de verantwoordelijkheid over, en zij dragen de kosten voor verdere medische en arbeidsdeskundige beoordelingen. Dit is onderdeel van de bredere verantwoordelijkheden van het UWV binnen het sociale zekerheidsstelsel.

Conclusie

Het vaststellen van het verlies van verdiencapaciteit is een proces met gedeelde verantwoordelijkheden tussen werkgevers en het UWV. In de initiële fase, tijdens de loondoorbetalingsperiode, zijn werkgevers verplicht om de kosten te dragen voor de benodigde beoordelingen. Na deze periode neemt het UWV deze verantwoordelijkheid over. Deze verdeling van kosten is verankerd in de wet, protocollen en ondersteund door jurisprudentie van de CRvB, zoals blijkt uit verschillende uitspraken. Het is essentieel dat alle betrokken partijen op de hoogte zijn van hun verantwoordelijkheden om een rechtvaardige en efficiënte afhandeling van arbeidsongeschiktheidskwesties te waarborgen.